Με τις πρώτες τρεμάμενες εικόνες που μας έφερε η τέχνη του κινηματογράφου καταφθάσανε και στον τόπο μας και τα πρώτα είδωλα, άντρες και γυναίκες. Στις πρόχειρες αίθουσες (πριν γίνουν σάλες πολυτελείας) ήδη το δράμα και το όνειρο παιζόταν και στα καθίσματα. Συγχρόνως άρχισαν να γράφονται στις εφημερίδες και στα περιοδικά τα πρώτα ιδιωτικά των αστέρων, που πολλοί απ` αυτούς ταξιδεύοντας στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης (ανάμεσά τους και η Αθήνα) έσερναν εκτός από το απαραίτητο υπηρετικό προσωπικό και τις τεράστιες σε όγκο και αριθμό αποσκευές. Υπάρχουν τέτοια χαριτωμένα στιγμιότυπα στις εφημερίδες της εποχής, αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός του βιβλίου του Χαρίλαου Πατέρα. Εδώ καταγράφονται με θαυμαστή τάξη και έρευνα οι τόποι και οι ακριβείς χώροι που λειτούργησαν ως κινηματογράφοι στο κέντρο της Αθήνας και τις συνοικίες της, από το τέλος του 19ου αιώνα έως τις μέρες μας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]