Δεν βλέπει κανείς την Κέρκυρα. Τη νοιώθει. Αφήνεται στο χάδι της. Χαίρεται στην απαλότητά της. Αν ήταν μόνο να τη δείτε, δεν πηγαίνατε σε καμία από τις τόσες πόλεις που προσφέρονται μόνο στην όραση; Η Κέρκυρα, εκτός από τα μάτια, ζητά και τις κεραίες σας, για να συλλάβουν την ψυχή των προσώπων και των πραγμάτων της που, ενωμένα, συνθέτουν τον πίνακά της. . . Τα λόγια αυτά του Παύλου Παλαιολόγου νομίζουμε ότι είναι απαραίτητο να τα έχει υπόψη του όποιος επισκέπτεται την Κέρκυρα για πρώτη φορά. Αυτό, άλλωστε, φιλοδοξούμε και μεις να κάνουμε με τούτο το βιβλίο: να κινήσουμε, δηλαδή, τις χορδές της ψυχής του επισκέπτη και να τον κάνουμε να `νοιώσει` την Κέρκυρα. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
