Την Ιστορία τη γράφει πάντα ο νικητής, αλλά την ιστορία ενός έρωτα τη γράφει ο ηττημένος, αυτός που ένιωσε να τον εγκαταλείπουν ή να τον αγνοούν. Ίσως γι` αυτό οι ερωτικές ιστορίες έχουν μια πικρή επίγευση, κι ας μιλούν για τις πιο έντονες στιγμές του ανθρώπου. Εδώ όμως δεν πρόκειται για μια απλή ερωτική ιστορία, αυτό το βιβλίο μιλά για τον έρωτα σε όλες του τις μορφές. Για τον επιδιωκόμενο έρωτα, για τον έρωτα που έχει βιωθεί, αλλά και για τον έρωτα μέσα από τα μάτια του `Αλλου, όπως καταγράφεται στα λογοτεχνικά κείμενα. Ο σαραντάχρονος αφηγητής, βγαίνοντας από έναν μεγάλο έρωτα, αναζητά στην εικοσιτριάχρονη Ποθητή το νέο αντικείμενο του πόθου του. Η «καλή του», ωστόσο, με την οποία έζησε τριάμισι χρόνια σ` έναν κόσμο μαγικό, έρχεται και ξανάρχεται να ταράξει τις σκέψεις και τα όνειρά του. Έχει όμως και μια άλλη διέξοδο: την παλιά και σχεδόν ξεχασμένη αγάπη του για τη λογοτεχνία. Μέσα από τα ερωτικά κείμενα του Πάολο Κουέλιο, του Βασίλη Αλεξάκη, του Φρέντυ Γερμανού, του Μυριβήλη, του Καραγάτση και άλλων συγγραφέων θα αναζητήσει τη λύτρωση, ή έστω την ερμηνεία της σκοτεινής ιστορίας του Πόθου. Μήπως αυτό είναι το πραγματικό εντέλει νόημα τούτης της ιστορίας και της αναδίφησης του ερωτισμού μέσα από τη λογοτεχνία, αφού τελικά όλα καταλήγουν σε μια ενδοσκόπηση και ψυχανάλυση του Πόθου;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]