Ο συγγραφέας έχει ταξιδέψει πολύ στη ζωή του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και τις εντυπώσεις του έχει καταγράψει σε αξιόλογα βιβλία. Αυτή τη φορά όμως επιχειρεί ένα ταξίδι διαφορετικό, μια κατάδυση στις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων από το χωριό του, τα Καραβίδια Θερμοπυλών. Ταξίδι επώδυνο, αλλά και γλυκό συνάμα, κατά τη διάρκεια του οποίου ανασύρει από τη λήθη όλα τα σημαντικά και ασήμαντα που σημάδεψαν τη νιότη του. Οι τοποθεσίες του χωριού, οι συγχωριανοί με τις παραξενιές τους, οι γιορτές και τα έθιμά τους ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας σε ύφος άκρως λογοτεχνικό. Δε λείπουν βέβαια και οι αναφορές σε πολεμικές και πολιτικές καταστάσεις που πέρασε ο τόπος μας, όπως τις βίωσε και τις θυμάται ο ευαίσθητος γραφιάς. Η δικτατορία του Μεταξά και η ξενική κατοχή άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στον τόπο και στους ανθρώπους του. Ως σκεπτόμενος κοινωνικός νους αγγίζει και προβλήματα της σύγχρονης ζωής, επιχειρώντας όχι να νουθετήσει, αλλά να καταγράψει την ματαιότητα της εποχής. Εύρημα αποτελεί ο εμπλουτισμός σε πολλά σημεία του κειμένου με ποιήματα που λες κι έρχονται καίρια να συμπληρώσουν τα όσα ο πεζός λόγος τόσο γλαφυρά προσεγγίζει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]