Δώδεκα διηγήματα, δώδεκα παραλλαγές πάνω στο θέμα της ανάγκης για αγάπη, της λαχτάρας να υπάρξουμε μέσα στο βλέμμα εκείνου που πάνω του έχουμε κρυσταλλώσει την ερωτική μας επιθυμία. Αποπνέουν μια αίσθηση μοναξιάς. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως μας αφήνουν μια πικρή γεύση. Ο τόνος τους δεν είναι καθόλου θρηνητικός. Αντίθετα, εκφράζουν την ενεργητικότητα και το, πολλές φορές, δηκτικό χιούμορ της συγγραφέως τους. Δώδεκα διηγήματα: το καθένα πιο ζωντανό, πιο αυθάδικο, πιο καυστικό, πιο χαριτωμένο από το προηγούμενο. Σε μια γλώσσα τέλεια και δουλεμένη. Το «Κάποιος να με περιμένει κάπου» ανήκει σε εκείνα τα τόσο πετυχημένα βιβλία που σε κάνουν να νοιώθεις πως ο συγγραφέας έχει γίνει φίλος σου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
