Όταν χώρισα, η καλύτερη μου φίλη για να με παρηγορήσει επινόησε το ρητό η ζωή αρχίζει μετά το διαζύγιο. Κι εγώ, που ήθελα όσο τίποτε να πάρω το αίμα μου πίσω, ορκίστηκα να γίνω η ζωντανή απόδειξη της θεωρίας της, αφού, όμως, πρώτα θα έβρισκα την απάντηση στο ερώτημα που με βασάνιζε: Μα τι είχε, τέλος πάντων, εκείνη η άλλη παραπάνω από μένα; Τότε, γνώρισα τη Σαλώμη. Αντάξια της αμαρτωλής γοητείας που έκρυβε το όνομά της, ήταν ο τύπος της μοιραίας γυναίκας, που έχει στα πόδια της τ` αρσενικά και που όλες εμείς οι άλλες θαυμάζουμε και ζηλεύουμε. Άρχισα, λοιπόν, ν` αντιγράφω το χαρακτήρα της και να μιμούμαι τους τρόπους της. Πολύ σύντομα θα γινόμουν όπως αυτή και τότε. . .αλίμονο στον άντρα που θα έκανε το λάθος να βρεθεί στο δρόμο μου!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]