Είναι στη μοίρα κάποιων ανθρώπων να γεννιούνται μόνο και μόνο για να δώσουν νόημα και φως στη ζωή των άλλων. Και όταν κάποτε φεύγουν, η απουσία τους μοιάζει να παίρνει μαζί της το φως. Αυτή είναι η Ελίζαμπεθ. Όλα τα άλλα κινήθηκαν γύρω της. Μια ζωή ανάμεσα στην `Άννα Καρένινα` και την `Τζέην Έηρ`. Είχε άραγε καταστρέψει τη ζωή της για έναν άντρα όπως η Άννα Καρένινα; Ή μήπως φοβόταν πολύ να καταστρέψει τη ζωή της; - αν και στο τέλος ευχόταν να το είχε κάνει. Ίσως να της άρεσε να το έχει δίπορτο. Το ένα κομμάτι της δεμένο στη σιγουριά και το άλλο ελεύθερο να θαυμάζει τις ομορφιές της φύσης. Για ενα μυθιστόρημα σαν κι αυτό, όλοι οι σύγχρονοι συγγραφείς της Αμερικής συμφώνησαν πρόσφατα πως ο Ματ Κοέν ήταν λίγο καλύτερός τους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
