Ήταν, λέει ένα παιδί που μιλούσε μόνο με τη γλώσσα των χεριών. Το παιδί αυτό αγαπούσε πολύ τη μουσική και κάθε βράδυ, πριν κοιμηθεί, κρατούσε στα χέρια του μια παρτιτούρα και ονειρευόταν. Ονειρευόταν πως μια μέρα θα ταξίδευε μαζί της και θα γνώριζε όλα τα τραγούδια και τις μουσικές του κόσμου.
Και ήταν, λέει, κι ένα όνειρο που ωπ. . .! έσταζε τη γλύκα του στα μισογλαρωμένα βλέφαρα του παιδιού και τότε. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
