Κοιτά, ξανακοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη, μια ρίχνει το βλέμμα και μια το αποστρέφει, καθώς ο άνθρωπος απέναντί του είναι σωσίας της μοναξιάς του, αλλά κατά βάθος κάποιος άλλος, αφού ο καθρέφτης - εξ ολοκλήρου από ενεστωτικό γυαλί - δεν έχει μνήμη. Ποικίλες παραλλαγές βλέμματος σ` ένα θέμα. Στην ασημένια επιφάνεια του καθρέφτη συνωστίζονται μορφές, βίοι, συναισθήματα, χρόνος και μνήμη. Ένα βιβλίο διαρκών αντικατοπτρισμών, με αφηγήσεις, στιγμιότυπα, μονολόγους, παράξενες ιστορίες και σκοτεινά φλασμπάκ. Διηγήσεις που μοιάζουν να καθρεφτίζονται η μία στην άλλη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
