Ο Θουκυδίδης είναι ο πρώτος που συνέγραψε ιστορία της εποχής του και εστήριξε την έρευνά του επί αυστηρών επιστημονικών βάσεων, αναλύοντας και αξιολογώντας τα γεγονότα και παραμερίζοντας προσωπικές συμπάθειες και ιδιοτέλειες στο ιστορικό του έργο, ώστε η αλήθεια να προβάλλη καθαρή και ακλόνητη. Εξιστορεί σε οκτώ βιβλία τον Πελοποννησιακό πόλεμο, την ολεθριωτέρα διαμάχη του Ελληνισμού της κλασσικής εποχής, από της ενάρξεώς του (431 π.Χ.) έως το 411 π.Χ., καλύπτοντας ιστορικώς τα είκοσι έτη εκ του 27ετούς Πελοποννησιακού πολέμου, του οποίου την εξιστόρησι συνεχίζει και αποπερατώνει ο Ξενοφών στα `ΕΛΛΗΝΙΚΑ` του.
Στον Α` τόμο περιλαμβάνεται το Α` βιβλίο των `ΙΣΤΟΡΙΩΝ` του Θουκυδίδου, όπου ο Αθηναίος ιστορικός, αφού κάνει μία γενική αναφορά στην ναυτική ιστορία των Ελλήνων από την εποχή του Μίνωος μέχρι την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου, αναφέρει όλα εκείνα τα γεγονότα που ωδήγησαν στην ολέθρια σύγκρουσι.
Ιστορεί λεπτομερώς την διαμάχη Κερκυραίων και Κορινθίων για την Επίδαμνο (Δυρράχιο), την υπέρ των Κερκυραίων επέμβασι των Αθηναίων, τα Ποτειδαιατικά (αποστασία Ποτειδαίας και πολεμικές επιχειρήσεις αντιπάλων ), τα του Μεγαρικού ψηφίσματος και την απόφασι των Πελοποννησίων να κηρύξουν τον πόλεμο κατά των Αθηναίων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]