Στο μεταίχμιο δύο «εποχών» (της «πρώτης» και της «δεύτερης» μεταπολίτευσης) το ιστοριογραφικό αυτό δοκίμιο επιχειρεί να «αιχμαλωτίσει» το χρόνο και να αποδώσει την «ταυτότητα», το «χρώμα» και το «σχήμα» της πολύ πρόσφατης πολιτικο-ιστορικής πραγματικότητας στα «κράσπεδα» της τρέχουσας επικαιρότητας: Στα σημεία του «παρόντος», όπου το «παρελθόν» συναντά το «μέλλον». Ο τόμος καταγράφει την ιστορική διαδρομή που ξεκινάει από τις βουλευτικές εκλογές του 1993 και φτάνει μέχρι τον Απρίλιο του 1998, δηλαδή τελειώνει με το θάνατο του Κ. Καραμανλή, που σηματοδοτεί (μαζί βέβαια με το θάνατο του Α. Παπανδρέου τον Ιούνιο του 1996) το κλείσιμο ενός «κύκλου» και το - αναπόφευκτο - άνοιγμα ενός νέου στο πλαίσιο της «Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας», που αριθμεί ήδη 24 χρόνια ομαλής πορείας με σημαντικές κατακτήσεις και με σημαντικά ελλείμματα (. . .). Ο αναγνώστης του έργου έχει την ευκαιρία να θυμηθεί ή να «ανακαλύψει» όλα αυτά που διαδραματίστηκαν γύρω του τα τελευταία 5 χρόνια, συγκεντρωμένα και ταξινομημένα έτσι ώστε να συνθέτουν ένα έντυπο ντοκιμαντέρ με σκηνές που διαθέτουν ιστορικό «φωτισμό», αλληλουχία και «προοπτική». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]