Μεταξύ των δια διαθήκης κληροδοτηθέντων μοι υπό του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου ανεκδότων χειρογράφων του εκκλησιαστικοϊστορικού περιεχομένου το ογκωδέστερον και εντελώς συντετελεσμένον ήτο η `Ιστορία της Εκκλησίας Αντιοχείας`.
Ανέκαθεν σχεδιάζων την δι` επί μέρους ιστορικών περί εκάστης ορθοδόξου Εκκλησίας επιστημονικών μονογραφιών συγκρότησιν της όλης Ιστορίας της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, κατά μεν τον χρόνον της εν τη εν Ιεροσολύμοις Θεολογική Σχολή του Σταυρού διδασκαλίας του μαθήματος της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας ησχολείτο περί την συγγραφήν της Ιστορίας της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, την οποίαν είτα οριστικώς συνεπλήρωσε και εξέδωκε κατά την εν Αλεξανδρεία διατριβήν του· εκ παραλλήλου όμως συλλέγων και εξεργαζόμενος ύλην δια την ιστορίαν των λοιπών ορθοδόξων Εκκλησιών, ιδίως μετά την οριστικήν αυτού εγκατάστασιν εν Αθήναις, το πρώτον μεν ως διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, είτα δ` ως διαδεχθείς τον Α. Διομήδη Κυριακόν εν τη Πανεπιστημιακή έδρα της Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας, τω μεν 1920 εξέδωκε τον πρώτον τόμον της Ιστορίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, και ως Αρχιεπίσκοπος δ` Αθηνών συνεχίζων αδιαλείπτως το τόσον προσφιλές αυτώ συγγραφικόν έργον. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
