Η ενσωμάτωση των εξισωτικών αξιών σε ένα πολιτικό ιδεώδες θα αποτελούσε σύνθετη αποστολή. Ένα ουσιώδες τμήμα αυτής της αποστολής θα ήταν η εισαγωγή μίας κατάλληλης συνθήκης αποκλεισμού της ευθύνης ως προς την εξειδίκευση εκείνων των αγαθών και των δεινών των οποίων η ίση κατοχή είναι επιθυμητή. Αυτό που φαίνεται κακό δεν είναι ότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι άνισοι ως προς τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα γενικά, αλλά ότι θα έπρεπε να είναι άνισοι στα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα για τα οποία δεν φέρουν ευθύνη. Τότε μόνο πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στα συμφέροντα εκείνων που βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση. Δύο άνθρωποι γεννημένοι σε συνθήκες ίσων ευκαιριών μπορούν να καταλήξουν να διάγουν βίους διαφορετικής ποιότητας ως αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής τους - κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι προβληματικό για έναν εξισωτιστή. Αλλά η κατανόηση αυτής της συνθήκης δημιουργεί διαβόητα προβλήματα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]