Τα πρόσωπα του μυθιστορήματος αυτού είναι φανταστικά. Φανταστικές οι ιστορίες τους, φανταστική η πλοκή. Τα γεγονότα από τα οποία εμπνέεται είναι αληθινά. Αληθινός ο χώρος, αληθινός κι ο πόλεμος μέσα στον οποίο ξετυλίγεται η αφήγηση.
Η συγγραφέας αφιερώνει το έργο στους τετρακόσιους Αμερικανούς και Γάλλους στρατιώτες που δολοφονήθηκαν στη σφαγή της Βηρυτού από τα Τέκνα του Θεού. Το αφιερώνει στους άνδρες, στις γυναίκες, τους γέρους και τα παιδιά που σκοτώθηκαν στις άλλες σφαγές εκείνης της πόλης και σε όλες τις σφαγές της ατελεύτητης σφαγής που ονομάζεται πόλεμος. Το μυθιστόρημα αυτό θέλει να είναι μια πράξη αγάπης προς αυτούς και προς τη Ζωή.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]