Παρά τις εγγενείς δυσχέρειες, στην παρούσα εργασία επιχειρείται με βάση το εμπειρικό υλικό των πηγών να διερευνηθεί, σε βάθος χρόνου, η ταλάντωση της Ιατρικής μεταξύ ιερότητας και εκκοσμίκευσης. Ειδικότερα, στο πρώτο μέρος με την ψηλάφηση των παραδοσιακών Ιατρικών αναζητείται η σύγκλιση και αλληλοπεριχώρηση ιερού και ιατρικού λειτουργήματος από την Ιατρική των πρωτογόνων μέχρι και την Τουρκοκρατία. Στη συνέχεια προσεγγίζεται το φαινόμενο της εκκοσμίκευσης και ανιχνεύεται η επίδρασή της στο χώρο της Ιατρικής. Σημειώνονται οι αλλαγές που επέρχονται και η ρήξη ιατρικού και ιερού στο δυτικό πολιτισμό. Τέλος, στο κεφάλαιο για τις σύγχρονες κριτικές μετα-ιατρικές τάσεις αναδεικνύονται τα στοιχεία που φαίνεται να οδηγούν σε μια επανασύγκλιση Θρησκείας και Ιατρικής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]