Η τραγωδία αυτή εκφράζει μια στιγμή της φοβερής πορείας που πραγματοποιεί το δράμα της Ελευθερίας ανάμεσα στους αιώνες και που εδώ υπάρχει σε πρωταρχική συσχέτιση με το άρτιο Πνεύμα, που το αντιπροσωπεύει ο Δαίδαλος. Είναι στιγμή που προεκτείνεται στα χρόνια μας, και στην απεραντοσύνη της προοπτικής του Πνεύματος αυτού, μονάχα, παίρνει ολόκληρο το νόημά της. Ιστορία και Μύθος, έτσι, συμβιώνονται και εκφράζονται μαζί (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
