Λιβάνιος: ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας, ο μεγαλύτερος ρήτορας και σοφιστής του αιώνα του (4ος μ.Χ.), το σταθερό πρότυπο ύφους για όλους τους μεταγενέστερους (Βυζαντινούς) ρήτορες, δασκάλους και ανθρώπους των γραμμάτων, δάσκαλος ο ίδιος του Μεγάλου Βασιλείου, του Ιωάννη Χρυσοστόμου αλλά και του Ιουλιανού. Το τεράστιο σε όγκο έργο του αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ιστορικές πηγές της Ύστερης Αρχαιότητας.
Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα διάβαινε το κατώφλι του Μεσαίωνα, ο Λιβάνιος όρθωσε το ανάστημά του για να υπερασπιστεί τον ελληνικό πολιτισμό και ήρθε σε σύγκρουση με τον μισαλλόδοξο σκοταδισμό των πιστών του χριστιανικού δόγματος.
Στην Ελλάδα, το όνομα και το έργο του παραμένουν εδώ και αιώνες στην αφάνεια και η `επίσημη` φιλολογία τον αγνοεί σκανδαλωδώς.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
