Ο σύγχρονος άνθρωπος που θα θελήσει να διαβάσει ή να μελετήσει την Ιστορία του Θουκυδίδη θα διαπιστώσει ότι το έργο αυτό είναι η πνευματική κληρονομιά που άφησε ένας παρατηρητής με εκπληκτική οξυδέρκεια, ένας ερμηνευτής των γεγονότων με αυστηρή αντικειμενικότητα και εξαιρετική διορατικότητα και ταυτόχρονα ένας μεγάλος τεχνίτης του λόγου. Στο έργο του όλα είναι τέλεια διαρθρωμένα: κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε παρατήρηση, ακόμα και παράλειψη, συμβάλλει στην παρουσίαση μιας ερμηνείας που θέλησε να προβάλει.
Το δεύτερο βιβλίο της Ιστορίας περιλαμβάνει τα γεγονότα των τριών πρώτων χρόνων του Πελοποννησιακού πολέμου, με αφετηρία την έναρξη της σύγκρουσης την άνοιξη του 431 π.Χ. Προς το τέλος της διήγησης των γεγονότων του πρώτου, χρόνου ο ιστορικός τοποθετεί τον περίφημο επιτάφιο. Ακολουθούν η συγκλονιστική περιγραφή του φοβερού λοιμού, ο τελευταίος λόγος του Περικλή, η περιγραφή της προσωπικότητάς του και ο απολογισμός της αθηναϊκής πολιτικής. Το βιβλίο τελειώνει με τις ναυτικές συγκρούσεις των δύο αντιπάλων και τις διπλωματικές επαφές της Αθήνας με τη Σπάρτη.
Η εργασία αυτή με την προσεγμένη και υπεύθυνη μετάφραση και τον αναλυτικό σχολιασμό θα συμβάλει στην κατανόηση του έργου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]