Το «Θου Κύριε Φυλακήν» έρχεται, μετά τη «Λυσιστράτη» και τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη, μετά τη σκηνική σάτιρα «Χειραφέτησις» του Γεωργίου Σουρή, να μας δώσει μια άλλη εκδοχή φεμινιστικού αγώνα, ο οποίος παρωδείται χαριτωμένα και, φυσικά, άκακα, κατά τη συνήθεια του συγγραφέα. Παρά τη συνήθειά του, όμως, ο Πάρις Τακόπουλος συνθέτει τώρα μια κωμωδία, γραμμένη σε λόγο ποιητικό: όχι σε ρίμα, όχι σε ενιαίο μέτρο, αλλά σε στίχο ελεύθερο και ανάλαφρο, που δεν λογοδοτεί σε κανένα συμβατικό αξίωμα. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
