Μπορεί κανείς εύκολα να μιλά για Εκκλησία, για Ορθοδοξία, να βγάζει διθυραμβικούς λόγους για τα πολιτισμικά επιτεύγματα της Παράδοσης, να στηλιτεύει εχθρούς, να αυτοκολακεύεται ως προνομιούχος ιδιοκτήτης του εκκλησιαστικού οικοδομήματος και ως υπερασπιστής των `ιερών και των δικαίων` και με την ίδια ευκολία να μη βλέπει πως `ο Χριστός - Λόγος εξακολουθεί να αποδοκιμάζεται και να αποπέμπεται από τον κόσμο`. Πώς `χριστιανοί και άθεοι εξακολουθούν να βλέπουν τα Ευαγγέλια υπό το φως των μύθων και όχι τους μύθους υπό το φως των Ευαγγελίων` . . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
