Στα μέσα του δέκατου αιώνα, η όμορφη και αδίστακτη Αναστασώ, κόρη του κάπελα, που έγινε Θεοφανώ, σύζυγος του αυτοκράτορα, συνέδεσε το όνομά της με μερικούς από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μακεδονικής δυναστείας και πιο επιτυχημένους ηγεμόνες του Βυζαντίου: νύφη του λόγιου Κωνσταντίνου Ζ΄Πορφυρογέννη του, σύζυγος και δολοφόνος του νικητή των Αράβων Νικηφόρου Φωκά, ερωμένη και ευεργέτης του νικητή των Ρώσων Ιωάννη Τσιμισκή, μητέρα του Βασίλειου του Βολγαροκτόνου.
Ίσως δεν είχε την πολιτική οξυδέρκεια της Θεοδώρας ή την υπομονή και τη μεθοδικότητα της Ειρήνης της Αθηναίας το βέβαιο είναι ότι δεν είχε ούτε ιερό ούτε όσιο όταν προσπαθούσε να ικανοποιήσει όχι τόσο τη δίψα της για εξουσία, όσο τις προσωπικές της επιθυμίες.
