Η περίφημη «στροφή» της φιλοσοφίας προς τη θρησκεία αναγνωρίζει στην έννοια του Θεού το όριο εκείνο επέκεινα των δυνατοτήτων του Λόγου, το οποίο συνιστά και το τέλος της φιλοσοφίας, στο βαθμό που αποτελεί μια πρόκληση στο να σκεφτούμε το άσκεπτο, να καταγράψουμε το ανεικόνιστο και να αρθρώσουμε το ανείπωτο. Στο βιβλίο αυτό αναλύονται διεξοδικά τα πλέον επίκαιρα και πιεστικά ερωτήματα για τον Θεό όπως αυτά καταγράφονται μέσα από τις σελίδες του έργου των στοχαστών που διαμορφώνουν την ευρωπαϊκή σκέψη στις ημέρες μας: του Heidegger και του Husserl, του Levinas και του Lacan, του Wittgenstein και του Derrida, της Kristeva και του Marion. Ποιος ή τι ακολουθεί μετά το «θάνατο του Θεού» που εξήγγειλε ο Νίτσε; Που θα πρέπει να οριοθετήσουμε το φαινόμενο του Θεού στη νέα εποχή που εγκαινιάζεται από την κριτική που ασκήθηκε στη μεταφυσική και την οντοθεολογία; Πόσο διαφορετικός είναι ο Θεός της φιλοσοφίας από τον Θεό της θεολογίας και των θρησκειών;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]