Μια αγκαλιά! Αυτό θέλει πιο πολύ απ` όλα στον κόσμο ο μικρός Έλβις. Όπου κι αν πάει, στην πόλη, στο πάρκο, στο σταθμό του τρένου, βλέπει ανθρώπους ν` αγκαλιάζονται. Ο κακόμοιρος ο Έλβις! Όλοι τον αποφεύγουν. `Μια αγκαλιά, παρακαλώ πολύ. Υπάρχει κάποιος να μου χαρίσει μια αγκαλιά;` Κρίμα! Κανείς δεν θέλει. Απογοητευμένος, σκέφτεται να τα παρατήσει, να το πάρει απόφαση ότι σ` αυτό τον κόσμο κανείς δεν θα τον αγκαλιάσει, όταν. . . ακούει μια φωνούλα μέσα στο πλήθος. `Θα ήθελε κάποιος να μου δώσει ένα φιλί;` Μήπως είναι η τελευταία ευκαιρία του Έλβις να κάνει ένα φίλο;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
