«Το θέατρο: Μοναξιά, δεξιοτεχνία, εξέγερση» είναι μια εξαιρετικά διαφωτιστική και προκλητική επαγγελματική αυτοβιογραφία ενός από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του ευρωπαϊκού θεάτρου. Αποτελεί μια συλλογή δοκιμίων του Εουτζένιο Μπάρμπα -σκηνοθέτη, θεωρητικού και ιδρυτή του Θεάτρου Οντίν-, που χρονολογούνται από το 1964 έως το 1995. Ως χρονικό μιας δουλειάς με μια σταθερή ομάδα, που αντέχει 30 χρόνια, αποκαλύπτει το νόημα της θεατρικής πρακτικής του -που έχει ευρεία επίδραση-, το έργο της ζωής του και τις οδηγητικές αρχές του.
«...Δεν πρέπει κανείς να ρωτά τι είναι θέατρο... Πρέπει να ρωτά τι σημαίνει το θέατρο για μένα... Μεγάλωσα στη Νότια Ιταλία. Ενηλικιώθηκα στη Νορβηγία ως μετανάστης. Η θεατρική μου διαμόρφωση έλαβε χώρα στην Πολωνία. Το θέατρο που έχω ιδρύσει είναι δανέζικο. Αλλά μέσα στις ομάδες της Λατινικής Αμερικής αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου... Πιστεύω ότι συνεχίζω να κάνω θέατρο μετά 30 χρόνια επειδή τα πόδια μου και τα πόδια των ηθοποιών μου δεν είναι κουρασμένα. Μας ωθούν προς το σημείο εκείνο που δεν μπορούμε να φθάσουμε... Συνεχίζω να κάνω θέατρο επειδή μπορώ να απευθύνομαι σε θεατές που θέλουν να βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι το οποίο αφήνει, μυστικά, ίχνη σ` εκείνο το μέρος του εαυτού τους που ζει σε εξορία...».

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]