Μια από τις σημαντικότερες και συνάμα τραγικώτερες περιόδους της νεότερης Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους είναι βεβαιότατα ο Πόλεμος και η Κατοχή 1941-44. Μια σκοτεινή περίοδος με φωτεινές εξαιρέσεις - με ήρωες και αντιήρωες, με δυνατούς και αδύναμους, με διλήμματα και εγκλήματα, με αυτοκτονίες τιμής και καταδότες, με πείνα και δυστυχία. Μια εποχή που Γερμανοί, Ιταλοί, Αλβανοί και Βούλγαροι πάτησαν τα ιερά χώματα της πατρίδος μας πάνω από τα πτώματα Ηρώων του Ελληνικού λαού. Ηρώων που δεν έπαψαν στιγμή να γεννιούνται, αντιστεκόμενοι στον ξένο εισβολέα. Με πρώτον αντιστασιακό τον Κωνσταντίνο Κουκκίδη, φρουρό της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη των Αθηνών, στην Ακρόπολη της Ελευθερίας, που τόσο καλά γνωρίζει να τιμά και να προσφέρει ο Ελληνικός πολιτισμός. Αυτήν την περίοδο της δοκιμασίας με τις γνωστές και άγνωστες πτυχές, με τα γεγονότα που σημαδεύουν ακόμη και σήμερα την ευγενική και καλοπροαίρετη ψυχή του Έλληνα, περιγράφει με την γνωστή του ζωντάνια αλλά και την δημοσιογραφική του πέννα ο Τάσος Κοντογιαννίδης.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]