Στην ιστορική ρωσική δεκαετία του `20, πριν από τον περιορισμό της ελεύθερης σκέψης και δημιουργίας και την επιβολή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, είχαν προλάβει να εκδηλωθούν πνευματικά και καλλιτεχνικά ρεύματα και να πραγματοποιηθούν έργα που στη συνέχεια αποσιωπήθηκαν και μόλις τα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται πάλι στο ευρύτερο κοινό. 
Ο Βάγκινοφ είναι ένας από τους εκπροσώπους της πειραματικής τέχνης και της τέχνης του γκροτέσκο, που στη Ρωσία εκφράστηκε, μεταξύ άλλων, από τους Μπουλγκάκοφ, Ζόσενκο και Λουντς. Μετά το θάνατό του τα έργα του χαρακτηρίστηκαν προκλητικά και ελιτίστικα και αποσύρθηκαν εντελώς από την κυκλοφορία ώς το 1989. 
Η Ωδή του τράγου είναι ένα μυθιστόρημα για τη διανόηση της Πετρούπολης, για τη δυσκολία μιας μερίδας της να προσαρμοστεί στις μετεπαναστατικές συνθήκες, για την αυταπάτη της ότι διασώζει τα ιδεώδη του ουμανισμού και την παλιά κουλτούρα, και για το τραγικό τίμημα αυτής της αυταπάτης: το συμβιβασμό και τον υλικό κομφορμισμό, τη δυστυχία και κάποτε την αυτοκτονία.