«Το πρόβλημα κατανόησης της Τριάδας δεν είναι κατεξοχήν θέμα θεολογικής συζήτησης, γιατί η ουσία αυτού του ζωντανού αρχέτυπου είναι το θεμέλιο της σχέσης του ανθρώπου με τη δημιουργική θεότητα, είτε την εξετάζουμε ως αντικειμενική ύπαρξη ή ως εγγενή ποιότητα της ανθρώπινης ψυχής. Η Τριάδα προϋπήρχε και συνεχώς μεταλλάσσεται ως ζωντανό σύμβολο, ανάλογα με τις ποιοτικές μεταβολές τις οποίες υφίσταται η ανθρώπινη συνείδηση στο πέρασμα του χρόνου. Είναι μάλιστα το σύμβολο που προσδιορίζει την ποιότητα της πνευματικής αποκάλυψης σε μια από τις μεγαλύτερες θρησκείες του σύγχρονου κόσμου. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, είναι σημαντική η ψυχολογική προσέγγιση ενός δόγματος, για το οποίο έχουν γίνει και πρόκειται να γίνουν ακόμα αρκετές συζητήσεις, ως προς τη λειτουργικότητα και την αληθινή σημασία του. Ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης τέτοιων πνευματικών ιδεών φέρνει στην επιφάνεια στοιχεία από ασυνείδητες όψεις σε συλλογικό ή ατομικό επίπεδο, ο χώρος του ασυνείδητου λειτουργεί ως τέταρτος, εξισορροπητικός παράγοντας, και ταυτόχρονα ως αγωγός, προκειμένου η θεμελιακή δύναμη της Τριάδας να εκδηλωθεί μέσα στην ύλη, να την εμψυχώσει και να την ιεροποιήσει. Γι` αυτό και μόνο η λειτουργική σημασία της είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]