Οι επαναστάσεις που χάνονται, γρήγορα λησμονούνται. Μια τέτοια επανάσταση ήταν αυτή που ξέσπασε στη Γερμανία πριν από 90 χρόνια, τον Νοέμβρη του 1918. Μέσα σε όλο το επαναστατικό κύμα που ακολούθησε το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, τα γεγονότα στη Γερμανία ήταν αυτά που ανάγκασαν τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, Λόιντ Τζορτζ, να δηλώσει: `Οι μάζες αμφισβητούν όλη την υπάρχουσα πολιτική, κοινωνική και οικονομική τάξη πραγμάτων από τη μία άκρη της Ευρώπης μέχρι την άλλη`. Για πέντε συνεχή χρόνια, ανάμεσα στο 1918 και το 1923, μια ανεπτυγμένη βιομηχανική κοινωνία στην καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού πέρασε από αλλεπάλληλες κρίσεις που οδήγησαν σε μια παρατεταμένη επαναστατική κατάσταση και μεγάλες εργατικές εκρήξεις. Χωρίς μια βαθιά κατανόηση της ήττας της γερμανικής επανάστασης, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη βαρβαρότητα που σάρωσε την Ευρώπη τη δεκαετία του 1930 και κατέληξε στο σφαγείο του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ναζιστική σβάστικα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία σαν έμβλημα στις στολές των αντεπαναστατικών ορδών του 1918-23 και πως η ήττα στη Γερμανία οδήγησε στην απομόνωση της ρώσικης επανάστασης, στρώνοντας έτσι το δρόμο για την επιβολή του σταλινισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]