Η περιώνυμη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και η καταπληκτική όσο και αινιγματική ιστορία της καταστροφής της έχει έρθει, τώρα τελευταία, στην επικαιρότητα εξαιτίας δύο γεγονότων : το ένα είναι η δημοσίευση του έργου ενός ιταλού σοφού, αφιερωμένου στην έρευνα των πραγματικών συνθηκών της καταστροφής της Βιβλιοθήκης -θέμα που απασχολεί ακόμα τους ιστορικούς. Το δεύτερο γεγονός είναι η απόφαση της αιγυπτιακής κυβερνήσεως να ανασυστήσει το ιστορικό αυτό ίδρυμα, αντιμετωπίζοντας όλες τις δυσκολίες που ένα τέτοιο εγχείρημα δημιουργεί. Το πιθανότερο φαίνεται ότι η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ιδρύθηκε την εποχή του πρώτου από τους Λαγίδες, του Πτολεμαίου Ι, που επιλεγόταν Σωτήρ και βασίλεψε στα χρόνια 306-283 π.Χ. Την ίδρυση αποφάσισε ο Πτολεμαίος, ύστερα από εισήγηση του Δημητρίου Φαληρέως, που είχε καταφύγει στην Αίγυπτο και άλλα ένδοξα ονόματα βιβλιοθηκάριων ( Ζηνόδοτος ο Εφέσιος, Καλλίμαχος και Ερατοσθένης οι Κυρηναίοι, Απολλώνιος ο Ρόδιος, κ.λ.π.). Η Βιβλιοθήκη περιείχε, καθώς βεβαιώνεται από όλες τις πηγές, καθετί που ήταν προσιτό στους Πτολεμαίους από τα έργα της αρχαιότητος. Αναφέρεται ότι περιείχε 700.000 τόμους (παπύρους) στην εποχή της ακμής της. Ύστερα, ο αριθμός αυτός σιγά σιγά λιγόστευε. Εκεί ήταν συγκεντρωμένα τα έργα των σοφών της Ελλάδος, της Ρώμης και της Ανατολής. Αποτελούσε, καθώς φαίνεται, αναπόσπαστο τμήμα του Μουσείου, αυτού του ιερού των Μουσών, όπου είχαν την κοινή διαμονή τους οι μεγαλύτεροι Έλληνες φιλόλογοι. ( . . . )

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]