Η «Φωτιά που δε σβήνει» είναι η καταπληκτική ιστορία του ναυαγού και αρχιτέκτονα Καλλίνικου, που εφηύρε το περίφημο «υγρόν πυρ», χάρη στο οποίο το Βυζάντιο σώθηκε από τη λαίλαπα του αραβικού ισλαμισμού, που στα μέσα του 7ου αιώνα μ.Χ. είχε σαρώσει τη νοτιοδυτική Ασία. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου δίνεται ανάγλυφη η φυσιογνωμία του ανήσυχου αυτού άνθρώπου και παράλληλα ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, με τις βαθύτερες κοινωνικές δομές και τα προβλήματά της. Όλα αυτά δίνονται με τρόπο απλό, εποπτικό, προσαρμοσμένο στην παιδική αντιληπτικότητα και ευαισθησία, μέσα από συναρπαστικές περιπέτειες που κεντρίζουν τη φαντασία και κάνουν το βιβλίο ένα ενδιαφέρον και επαγωγό ανάγνωσμα, που δικαιολογημένα απέσπασε το Α` Βραβείο Ιστορικού Μυθιστορήματος από τη «Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]