Συγκεντρωτική έκδοση των ποιητικών συλλογών "Απόπειρες φωτός", 1966, "Σχήματα απουσίας", 1973, "Μεταμορφώσεις", 1974, "Τύποι ήλων", 1978, "Λεκτικά τοπία", 1983, "Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη", 1986, "Εσωτικά τοπία", 1991, "Ο ακίνητος δρομέας", 1996, "Ιδεογράμματα", 1997 και "Τότε που η σιωπή τραγούδησε", 2000.
[Δείγμα πρώιμης γραφής:
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
Ω, πόσο ήταν ωραίος
έτσι, φιλημένος απ` το θάνατο,
λίγο μετά από το σπασμό,
λίγο πιο πριν από τη σήψη.
Κλειστά τα μάτια
και μισάνοιχτα τα χείλη του,
λίγο μετά από το σπασμό,
λίγο πιο πριν απ` το τσιγάρο
που τόσο είναι επιθυμητό
ύστερ` από τον έρωτα.
(από τη συλλογή "Απόπειρες φωτός", 1966) ]
"Αν και είμαι μόλις 63 ετών και έχω εκτίσει μόνο 40 χρόνια ποίησης, αποφάσισα να προβώ στη συγκεντρωτική αυτή έκδοση των ποιημάτων μου, φοβούμενος ότι, επειδή οι θεοί αγαπούν τους νέους, δεν θα έχω τον απαιτούμενο χρόνο για να δώσω στη δουλειά μου τη μορφή που θα έπρεπε να έχει, πριν παραδοθεί στην αιωνιότητα. Αν δεν το κάνω αυτό εγώ, θα το κάνει, ίσως, κάποιος συμπαθής τυμβωρύχος (βλέπε φιλόλογος), όταν δεν θά `μαι πια εδώ και δεν θα μπορώ να του τραβήξω το αυτί για τις τυχόν αυθαίρετες (τι άλλο θα μπορούσαν να είναι;) "αναπαλαιώσεις".
Όσο κι αν φαίνεται να αστειεύομαι, το πράγμα είναι σοβαρό. Τα δύο από τα τρία πρώτα βιβλία μου (δεύτερο και τρίτο), που εκδόθηκαν ερήμην μου, γιατί τότε βρισκόμουν εις τας Ευρώπας και δεν έλαβα ποτέ δοκίμια, βρίθουν λαθών και στερούνται στίχων που για άγνωστη αιτία αγνοήθηκαν. Ιδαίτερα πονάω το τρίτο μου βιβλίο, τις "Μεταμορφώσεις", το οποίο, ενώ συνιστά τον θεμέλιο λίθο όσων επρόκειτο να ακολουθήσουν, βγήκε παραμορφωμένο και, επί πλέον, ποτέ δεν διακινήθηκε. Αν θυμάμαι καλά, διέθεσα ο ίδιος 12 μόνο αντίτυπα σε τέσσερα βιβλιοπωλεία. Τα υπόλοιπα τα μοίραζα, επί χρόνια, δεξιά και αριστερά, σε φίλους και γνωστούς, και έχω ακόμη πέντε, αδιάθετα, στη βιβλιοθήκη μου." [...]
(απόσπασμα από τη "Λογοδοσία" του ποιητή, στο επίμετρο του βιβλίου)
