Την τελευταία δεκαετία παρατηρείται, με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό και σε παγκόσμια κλίμακα, η ένταξη των διαφόρων μεθόδων θεραπείας μέσω τέχνης στα πανεπιστημιακά προγράμματα εκπαίδευσης.
Εκτός από τη μουσική (μουσικοθεραπεία), και άλλες μορφές τέχνης (χοροθεραπεία, εικαστικές τέχνες, θεατρική έκφραση) εμπλέκονται πλέον δυναμικά και χρησιμοποιούνται ως θεραπευτικές προσεγγίσεις μέσω τέχνης με κοινό χαρακτηριστικό τη δυνατότητα του ανθρώπου να συμμετέχει ο ίδιος ως δημιουργός και συν-δημιουργός. Για τον λόγο αυτό αποκαλούνται δημιουργικές θεραπείες.
Στο παρόντα τόμο περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις των ειδικών που συμμετείχαν στον ομώνυμο κύκλο ομιλιών "Η τέχνη ως μέσον θεραπευτικής αγωγής" και παρουσίασαν τις θεωρητικές αρχές αλλά και τις πρακτικές εργασίες στους ανωτέρω τομείς της τέχνης.
