Στο σχετικά νέο πεδίο της ελληνικής ως ξένης γλώσσας υπάρχει μεγάλη ανάγκη για αντιπαραβολικές, μαθησιοκεντρικές μελέτες, εμπνευσμένες από τις επιτυχίες της θεωρητικής γλωσσολογίας. Υπάρχουν πολλά εγχειρίδια και «εκπαιδευτικά προϊόντα» για τη διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης γλώσσας, λείπουν όμως οι εντοπισμένες γλωσσολογικές μελέτες στις οποίες θα έπρεπε κανονικά να βασίζονται τα εκπαιδευτικά εργαλεία κάθε είδους. Μέρος του κενού αυτού επιδιώκει να καλύψει ο παρών τόμος, οι συγγραφείς του οποίου προέρχονται όλοι από το χώρο της θεωρητικής γλωσσολογίας. Κάθε μια από τις τέσσερις μελέτες που συγκεντρώνονται σ` αυτό τον τόμο εστιάζει σ` ένα διαφορετικό γραμματικό φαινόμενο ή υποσύστημα της νέας ελληνικής: τη σειρά των όρων εξετάζουν η Χρυσούλα Λασκαράτου με το Μιχάλη Γεωργιαφέντη, τη φωνή η Ιάνθη Μαρία Τσιμπλή, τις εγκλίσεις η Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton με το Βασίλειο Σπυρόπουλο, τα προσδιοριστικά του ονόματος η Ειρήνη Τσαμαδού-Jacoberger με τη Δέσποινα Χειλά-Μαρκοπούλου. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
