Περίεργο πλάσμα αυτή η Ρόη. Στα είκοσί της έχει αποσυνδεθεί από τον κόσμο γύρω της και του συμπεριφέρεται σαν να της χρωστάει τα πάντα. Όμως η Ρόη ξέρει να κερδίζει και να επιβιώνει. Στα λόμπι των ξενοδοχείων της Αθήνας οι άντρες μοιάζουν με τα υποψήφια θύματά της και τα πορτοφόλια τους αλλάζουν χέρι χωρίς να το πάρει είδηση κανείς. Προσοχή: η Ρόη δεν είναι απατεώνας. Η Ρόη είναι μια χαρά κορίτσι. Δεν ψάχνει το δρόμο της, γιατί τον έχει βρει. Ώσπου μια μέρα κάποιος άλλος που έχει αποσυνδεθεί εδώ και χρόνια, κάποιος ονόματι Νίνος ο οποίος εμφανίζεται από το «πουθενά» της ζωής της μητέρας της Ρόης, την υποχρεώνει να αλλάξει δρόμο. Και τότε πια, όταν συνειδητοποιεί ότι η σύνδεση δεν είναι πλέον εφικτή με κανέναν και με τίποτε, δεμένη χειροπόδαρα και φιμωμένη, κινδυνεύοντας να πεθάνει από την πείνα και τη δίψα, η Ρόη αποφασίζει να αποδείξει ότι όλα είναι εφικτά, ακόμη και μια σύνδεση που έχει λήξει χρόνια πριν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]