Ο λαός έστω και με αρκετά χρόνια καθυστέρηση είχε κερδίσει ότι πολυτιμότερο υπάρχει. Την ανεξαρτησία του. Παρόλα αυτά, τώρα ξεκινούσε ο πραγματικός αγώνας για την ελευθερία. Η ανασυγκρότηση της χώρας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η ανασυγκρότηση έπρεπε να γίνει τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο ώστε να εγγυάται ότι τίποτα από τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος δεν θα ξανασυνέβαιναν στην χώρα.
Τα μέλη της ένωσης ήξεραν ότι έπρεπε πλέον να εφαρμόσουν ένα δίκαιο και μακρόπνοο σύστημα ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής. Ένα σύστημα που να εγγυάται δίκαιη κατανομή της αμοιβής. Το είχαν συζητήσει εδώ και αρκετά χρόνια και είχαν καταλήξει σε αυτό. Το μετοχικό σύστημα βασιζόταν στην κατοχή μίας μη πωλούμενης αλλά πλήρως ανταλλάξιμης (σε αναλογία 1:1) μετοχής από κάθε μέλος της παραγωγικής / εμπορικής μονάδας.
Ήταν πεποίθηση των μελών της ένωσης ότι η αμοιβή της εργασίας έπρεπε να είναι δίκαιη και να αντικατοπτρίζει την προσπάθεια του κάθε εργαζόμενου για την παραγωγή των προϊόντων της επιχείρησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]