Οι σελίδες που ακολουθούν αποτελούν στην ουσία τους μια απόπειρα διαλόγου με το έργο του Ανέστη Ευαγγέλου, ποιητικό ή πεζό, απόπειρα που πιστεύω διατηρήθηκε ενεργή τα τριάντα τουλάχιστον τελευταία χρόνια. Αν και η απόπειρα έχει μέσα της το στοιχείο της αβεβαιότητας, την προτιμώ από την εξέταση ή την αποτίμηση, όρους κατά τεκμήριο πιο «εξουσιαστικούς». Και τούτο γιατί για μένα το βασικότερο στοιχείο που μπορεί να αποβεί αληθινά καρποφόρο στον κριτικό δεν είναι ο έλεγχος και η μάταιη αποδόμηση ενός έργου, αλλά η προσπάθειά του να το ανασυνθέσει, και έτσι να βρει μια ζωτική οδό επικοινωνίας με το κείμενο που συμπαθεί και κατά προέκταση με τον δημιουργό του. Απόντα ή παρόντα. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]