Ο Ντίνο είναι ζωγράφος, 35 ετών, και νιώθει προδομένος και σαν καλλιτέχνης και σαν άντρας. Σ` αυτό το σημείο της ζωής του γνωρίζει τη Σεσίλια, ένα μοντέλο για ζωγράφους, 16 ετών, ένα κορίτσι με περίεργη ψυχοσύνθεση γυναίκας και παιδιού, ένα κράμα αδιαφορίας και σεξουαλικής ωριμότητας, ένα κοινότατο `θηλυκό`, που στα μάτια του καλλιτέχνη παίρνει διαστάσεις συμβόλου. Η ζήλια του Ντίνο για την κοπέλα, η απόδειξη της απιστίας της, η σχέση του έρωτά του μ` αυτό το κλίμα της πλήξης, που τον εμποδίζει να ζωγραφίζει πια-όλ` αυτά δοσμένα από τον Μοράβια μέσα σ` ένα κλίμα φανταστικό σχεδόν, με λεπτομέρειες που καταντούν `ασφυκτικές`-αποτελούν το χώρο και το ύφος του βιβλίου. Ενός βιβλίου που θα μπορούσε να είναι `η σπουδή ενός έρωτα` και των επιπτώσεών του στον ψυχικό κόσμο ενός άντρα ο οποίος προσπαθεί να εξουδετερώσει το σύμβολο της τυραννίας του, το δεκαεξάχρονο κορίτσι, που με τη σεξουαλική αδηφαγία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να προβάλλει τη δική του αδυναμία, τη δική του εσωτερική `ανικανότητα`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]