Καθώς οι έμποροι γυμνοί καταδύονται στο βυθό της θάλασσας, στα επικίνδυνα νερά, να βρουν μαργαριτάρια για το βασιλικό στέμμα και τις πορφύρες, έτσι και οι μονάχοι εξέρχονται γυμνοί από τον κόσμο και κατέρχονται στο βυθό της θάλασσας των παθών και σε σκοτεινή άβυσσο,
κι από τα βάθη συλλέγουν και ανασύρουν πολύτιμους λίθους για το στέμμα του Χριστού, την επουράνια εκκλησία, τον καινό αιώνα, τη φωτεινή πόλη και τον δήμο τών αγγέλων.
(Αγίου Μακαρίου, Ομιλίαι Πνευματικαί, 15,51)
