Το βιβλίο καταπιάνεται με ένα διπλό καθήκον. Επιδιώκει να αναδείξει τη μοναδικότητα της νεοσύστατης και σε δυναμική εξέλιξη ευρισκόμενης "νέας σκέψης", ως του πιο αποτελεσματικού, μεθοδολογικού και επιστημονικο-θεωρητικού οργάνου ανάλυσης της σύγχρονης πραγματικότητας. Και επιχειρεί να το επιβεβαιώσει τούτο στην πράξη, παίροντας ως πεδίο εφαρμογής, το κατεξοχήν σύνθετο και με οικουμενικές διαστάσεις περιφερειακό πρόβλημα, την πανευρωπαϊκή διαδικασία. Με την επίγνωση, ότι και τα δυο αυτά ζητήματα, στην αυτοτέλειά τους το καθένα και πολύ περισσότερο στην ενότητά τους, εγκλείουν σοβαρές και πρωτότυπες δυσκολίες.