Η Παγκοσμιοποίηση, μετά το χτύπημα στη Νέα Υόρκη, ντύθηκε στο χακί. Έβαλε τη στολή του σταυροφόρου-στρατιώτη, μοιραία και αναπόφευκτα, όπως αναλυτικά περιγράφεται σ` αυτό το βιβλίο, γραμμένο όταν ακόμα η τρομοκρατία φαινόταν μια σχεδόν αδικαιολόγητη ψύχωση των Αμερικανών. Αυτό που θάφτηκε -μαζί με μερικές ακόμα χιλιάδες ανυποψίαστα θύματα- ήταν η Παγκοσμιοποίηση που εκπροσωπούσαν οι γιάπηδες, οι καπάτσοι των χρηματιστηρίων, οι χορωδοί των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είχε βίο ανθόσπαρτο αλλά τραγικά σύντομο. Οι ένοχοι εμπνευστές του τρομοκρατικού χτυπήματος, φανατισμένοι αλλά όχι τυφλοί, επιδίωξαν την πρόκληση ενός γεγονότος με παγκόσμια απήχηση, με την επίγνωση ότι, αναπόφευκτα, σε παγκόσμιο επίπεδο θα ερχόταν και η αντίδραση της υπερδύναμης. Τεράστιο έγκλημα, που γέννησε ένα πολιτικό τοπίο. Ο πόλεμος εναντίον «όποιου δεν είναι μαζί μας» καθιστά κάθε κάτοικο της γης, έξω αλλά και μέσα στις ΗΠΑ, «συνήθη ύποπτο» εχθρό. Ένας τέτοιος πόλεμος είναι χαμένος από την αρχή. Και αυτό το πληρώνει, εκτός των άλλων και ο αρχιστράτηγος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]