«Η ιστορία της ορχήστρας μοιάζει με το χρονικό μιας παλιάς οικογένειας, ή, πιο σωστά, με την ιστορία μιας διαμάχης ανάμεσα σε πολλές παλιές οικογένειες, που τελικά παραμερίζουν τις διαφορές τους και ενώνονται μπροστά στον κοινό σκοπό: τη διακυβέρνηση του κράτους. Η σημερινή ορχήστρα μας φαίνεται ως ένας απόλυτα φυσιολογικός συνδυασμός από διάφορα όργανα και οικογένειες οργάνων: τα έγχορδα, τα ξύλινα πνευστά, τα χάλκινα πνευστά, τα κρουστά. Χρειάστηκε ωστόσο πάνω από ενάμισης αιώνας μέχρις ότου γίνει η επιλογή αυτών των οργάνων ανάμεσα σ’ έναν τεράστιο αριθμό από άλλα, και μέχρις ότου ξεκαθαριστεί ποια θα είναι η θέση τους, ώστε να επιτελεί το καθένα μια συγκεκριμένη λειτουργία μέσα στο σύνολο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]