5 Οκτωβρίου 1946. Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Κέμπριτζ, ο Λούντβιχ Βιττγκενστάιν και ο Καρλ Πόππερ έρχονται αντιμέτωποι για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή τους. Η βίαιη αντιπαράθεσή τους γίνεται θρύλος, καθώς φήμες ότι οι δύο φιλόσοφοι ήρθαν στα χέρια κραδαίνοντας πυρωμένες μασιές του τζακιού κάνουν το γύρο του κόσμου. Τι όμως συνέβη μέσα σ` εκείνα τα δέκα λεπτά παραμένει ακόμη αμφιλεγόμενο. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Πόππερ, καταγράφοντας τη δική του εκδοχή για το περιστατικό, παρουσίασε τον εαυτό του ως νικητή. Ωστόσο, ο καθένας από τους αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου φαίνεται να θυμάται διαφορετικά τα γεγονότα. Ποια είναι η αλήθεια; Και τι μας λέει η έκβαση αυτής της σύντομης συνάντησης για τις δύο αυτές προσωπικότητες, για τη σύγχρονη φιλοσοφία και για τη διαφορά μεταξύ φιλοσοφικών προβλημάτων και απλών γρίφων; «Η οργή του Βιττγκενστάιν» είναι ένα συναρπαστικό μείγμα φιλοσοφίας, ιστορίας, βιογραφίας και ρεπορτάζ. Πραγματεύεται ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων, από το ποια είναι η κοινωνική θέση των «αφομοιωμένων» Εβραίων στη Βιέννη του τέλους του 19ου αιώνα, μέχρι το τι συμβαίνει στην ανθρώπινη μνήμη υπό συνθήκες πίεσης. Μας ξεναγεί επίσης στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και μας συστήνει την εκκεντρική ομάδα φιλοσόφων του - συμπεριλαμβανομένου του Μπέρτραντ Ράσσελ, που έπαιξε ρόλο διαιτητή στο συγκεκριμένο επεισόδιο. Πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι οι ίδιοι οι δύο στοχαστές, υπερήφανοι, ευέξαπτοι, μνημειώδεις, και, όπως φαίνεται, πάντα έτοιμοι για καβγά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]