Ο άνθρωπος εκ γενετής φέρει εντός του την σιωπή. Και όταν ως βρέφος κραυγάζει, και όταν αργότερα μιλεί, επιθυμεί να ερμηνεύσει αυτή την σιωπή την θρυμματισμένη, που ωστόσο, άγρυπνη, υποβόσκει μέσα σ` ολόκληρη την Δημιουργία - και στο βάθος του εαυτού του. Για τούτο και η γλώσσα, με τις λέξεις της, επιδιώκει - πριν τελικά σιγήσει διά παντός - να ψηλαφίσει, να γνωρίσει, να διερμηνεύσει ετούτη τη σιωπή που συνιστά την παρουσία του Θεού μέσα στον κόσμο που δημιούργησε. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
