Ένα σχέδιο ανείπωτης αγριότητας στριφογύριζε στο μυαλό του Αλή πασά καιρό τώρα· ή θα έβαζε τέλος στο σεβντά της κυρα-Φροσύνης για το γιο του, τον Μουχτάρ, ή θα έπνιγε την πανέμορφη αρχοντοκυρά μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες, που μόλυναν τα Γιάννενα και ατίμαζαν τα σπίτια τους, στα παγωμένα νερά της λίμνης. Άλλο τρόπο δεν έβρισκε ο αδίστακτος βεζίρης για να δώσει τέλος στο πάθος του γιου του για την πανέμορφη ραγιαδοπούλα που και τον ίδιο είχε μαγέψει. Κι ενώ η πένα του μοχθηρού καταδότη και υποτακτικού του Αλή πασά γράφει ξεκάθαρα το όνομα της αδούλωτης κυράς στο μιαρό κατάλογο των «έκπτωτων» γυναικών, εκείνη, χωρίς να φαντάζεται ακόμα πόσο λίγες μέρες ζωής της απομένουν, υπομένει καρτερικά τις ανόσιες απειλές του πανίσχυρου άρχοντα υπογράφοντας ασυναίσθητα την καταδίκη της. . . Ο Δημήτρης Γιαννουκάκης υφαίνει με το γλαφυρό ύφος του το γεμάτο συνωμοσίες μικρόκοσμο της γιαννιώτικης κοινωνίας του 1800 και σκιαγραφεί το θρυλικό πορτρέτο μιας μορφής ιστορικά ασυμβίβαστης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]