Μεγάλη σύγχυση επικρατεί σήμερα στον τομέα της θεωρίας των κοινωνικών επιστημών. Η σύγχυση αυτή σηματοδοτείται από τη σχετική αποσύνδεση που υφίσταται μεταξύ θεωρίας και εμπειρικής έρευνας, την καθυπόταξη της κοινωνιολογικής θεωρίας στη φιλοσοφική, την κατάργηση των συνόρων μεταξύ των επιστημονικών κλάδων και υποκλάδων της κοινωνικής επιστήμης και τη συγχώνευση της εσωτερικής λογικής τους. Στο βιβλίο του «Η κρίση της κοινωνιολογικής θεωρίας» ο Νίκος Μουζέλης υποστηρίζει ότι ορισμένα «προβλήματα» που σήμερα απομονώνονται, δεν είναι πραγματικά προβλήματα κι ότι τα «επιτεύγματα» που ορισμένοι σήμερα επικαλούνται δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλή κομπορρημοσύνη. Ο Μουζέλης υποστηρίζει ότι η απόρριψη στοχαστών της δεκαετίας του `50 και του `60 είναι πρόωρη κι ότι, αντίθετα, μπορούμε να οικοδομήσουμε πάνω στις ιδέες τους για να παράγουμε μια πιο αποτελεσματική, πιο σχετική κοινωνιολογική θεωρία.
Γραμμένο με ακρίβεια, ενάργεια και σαφήνεια, το βιβλίο του Νίκου Μουζέλη αποτελεί έξοχη ανάλυση των κεντρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνιολογική θεωρία και των μέσων για την υπέρβασή τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]