Η Έρση συναντούσε τον εραστή της σ` ένα μικρό ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Κι ήταν ένας καλοφτιαγμένος εντυπωσιακός άντρας: αδρά χαρακτηριστικά, γοητευτικό χαμόγελο, ψηλός, γεροδεμένος, με βαρύ κορμί και δυνατά χέρια, πληθωρικός· δέρμα σκούρο μελαψό, στρογγυλά κατάμαυρα μάτια ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Πολλά κυματιστά μαλλιά, μαύρα, απεριποίητα και μοναδικά. Χαριτωμένος και λογάς. Γραφίστας, έφτιαχνε διαφημιστικές ταμπέλες, καλλιτεχνικά γράμματα σε μαγαζιά. Δούλευε με χρώματα και μπογιές. Υπόγραφε ζωγράφος. . . Τα γλυκόλογα, οι παντοτινοί όρκοι αγάπης, οι εκρήξεις του αβάσταχτου πόθου του την άφηναν αδιάφορη. Εκείνη δεν αισθανόταν κανένα ξεχωριστό αίσθημα γι` αυτόν, καμιά ψυχική επαφή, απλώς χαιρόταν τον ιδιότροπο, ασυνήθιστο έρωτα που της έκανε κι έφευγε βιαστικά. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
