Η θεσμοθέτηση ενός ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος στην Ελλάδα συναντά έντονες αντιστάσεις σε όλο το πολιτικό φάσμα. Το γεγονός αυτό είναι περισσότερο αντανάκλαση του επαρχιωτισμού του δημοσίου διαλόγου στη χώρα μας και λιγότερο εγγενές χαρακτηριστικό της ίδιας της ιδέας. Κάθε άλλο μάλιστα : το «γενεαλογικό δένδρο» της αποκαλύπτει ότι οι πρόγονοί της ήταν Βρετανοί φιλελεύθεροι, Σκανδιναβοί σοσιαλδημοκράτες, Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες, Γάλλοι σοσιαλιστές, ακόμη και Αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι. Προφανώς, ο καθένας από τους παραπάνω εκκινούσε από πολύ διαφορετικές πολιτικοϊδεολογικές αφετηρίες. Όμως, η ανάγκη εγγύησης από την Πολιτεία ενός «κοινωνικού διχτύου ασφαλείας» υπήρξε (και παραμένει) ένα από τα λίγα σημεία σύμπτωσης όλων - και, παρεμπιπτόντως, συστατικό στοιχείο του «Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου». (...) Το βιβλίο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια συμβολή στη διευκρίνιση του ζητήματος του ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος, καθώς και της πρότασης θεσμοθέτησης ενός τέτοιου προγράμματος στην Ελλάδα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]