Τι θα μπορούσε άραγε να πει ο δάσκαλος που φεύγει στην καινούρια δασκάλα που έρχεται; `Χτύπα τον τοίχο που δεν έχει πόρτα να σου ανοίξει ο τοίχος να περάσεις` κατά τον Λιαντίνη. Τι θα λέγαμε όλοι μας σε ώρες που οι ελπίδες έχουν λιγοστέψει στη δασκάλα και στους φίλους μας; `Βρέστε δικές σας πηγές ελπίδας, γυρέψτε μυστικές δυνάμεις να μη γονατίσουμε, να μη λυγίσουμε, να μη συμβιβαστούμε`. Ο αναχωρών δάσκαλος φαίνεται πως αξιώθηκε έναν από τους πολλούς Παράκλητους που ενδημεί στη φύση και καλεί τη δασκάλα σ` αυτόν τον ονειρότοπο να ψάξει για χρυσό. Απ` το ορυχείο αυτό περνά ταπεινό νησιωτικό ποταμάκι μιας Μούσας που θα μπορούσε να τη λένε Ποίηση. Αν καταφέρει κανείς να ξεδιψάσει, βρίσκει ίσως δυνάμεις για τον συνεχιζόμενο δρόμο του πεπρωμένου. Και η δασκάλα, αλλά και συ αναγνώστη, μακάρι να διαπιστώσετε κάποια στιγμή ότι αποκτήσατε πίστη και φτερά.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]