Τα ξημερώματα της 27ης Οκτωβρίου 2009 έφυγε από τη ζωή, έσβησε, έκλεισε τα μάτια της για πάντα η Έλλη Παππά. Οι ευφημισμοί του αναπότρεπτου θανάτου είναι πολλοί στη γλώσσα μας, όπως σε όλες, υποθέτω, τις γλώσσες· όλοι όμως θα ήταν ξένοι προς τη συνείδηση, το ήθος και τη βιοτροπία της αξιοθαύμαστης αυτής γυναίκας. Η ίδια θα προτιμούσε σε κάθε περίπτωση την αφτιασίδωτη κυριολεξία, όπως με ασυμβίβαστη σαφήνεια μαρτυρεί και το ανά χείρας κείμενο: η αφήγηση ενός ονείρου και της ερμηνείας του, ή αλλιώς μια ιδιότυπη μελέτη θανάτου υπό μορφή ημερολογίου. Η καταγραφή, ανέκδοτη ως τώρα, προέρχεται από το Αρχείο της Έλλης Παππά (. . .). Εντυπωσιάζει πράγματι η παρρησία με την οποία η Έλλη Παππά τοποθετεί μπροστά στα μάτια της και μελετά το μελανό όνειρο της `καθόδου` της στον Άδη.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]