[...] Στο βιβλίο του `Η καθημερινή ζωή στη Ρώμη` ξαναζωντανεύει τη Ρώμη του τέλους του 1ου αι., πρωτεύουσα ενός κόσμου που φαίνεται να έχει κατακτήσει και ειρηνεύσει για πάντα. Μέσα στο επιβλητικό, κατά την επιθυμία του Αυγούστου, σκηνικό της μαρμάρινης πόλης, βλέπουμε να ξετυλίγονται, σαν σε κινηματογραφική ταινία, οι εικόνες από τις κυριότερες στιγμές της ημέρας ενός Ρωμαίου: πρωινό ξύπνημα, τουαλέτα, επαγγελματικές ασχολίες, γεύμα, γάμος... Το θέατρο, το τσίρκο, τα λουτρά, που κατείχαν τόσο σημαντική θέση στην καθημερινή ζωή, αποκαθίστανται εδώ μέσα στην ατμόσφαιρα τους, ατμόσφαιρα ηδονής, αγριότητας, γιορτής. Εποχή οριακή καθώς, κάτω από την επίδραση του ανατολίτικου μυστικισμού, οι παραδόσεις της αρχαίας Ρώμης υποχωρούν, ενώ ο χριστιανισμός σιγά-σιγά διεισδύει σ` αυτή την επηρμένη κοινωνία που ήδη υπονομεύουν παράγοντες παρακμής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]